Entrar_salir.jpg)
transcurrir_tiempo.jpg.jpg){kind=spacer}
La Queimada
CONXURO DA QUEIMADA
Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.
Demos, trasgos e diaños, espritos das nevoadas veigas.
Corvos, pintigas e meigas: feitizos das manciñeiras.
Podres cañotas furadas, fogar dos vermes e alimañas.
Lume das Santas Compañas, mal de ollo, negros meigallos,
cheiro dos mortos, tronos e raios.
Oubeo do can, pregón da morte; fuciño do sátiro e pe do coello.
Pecadora lingua da mala muller casada cun home vello.
Averno de Satán e Belcebú, lume dos cadavres ardentes,
corpos mutilados dos indecentes, peidos dos infernales cús,
muxido da mar embravecida.
Barriga inútil da muller solteira, falar dos gatos que andan á xaneira,
guedella porca da cabra mal parida.
Con este fol levantarei as chamas deste lume
que asemella ao do Inferno, e fuxirán as bruxas
a cabalo das súas escobas, indose bañar na praia
das areas gordas.
¡Oide, oide! os ruxidos que dan as que non poden
deixar de queimarse no augardente quedando así purificadas.
E cando este brebaxe baixe polas nosas gorxas,
quedaremos libres dos males da nosa almae de todo embruxamento.
Forzas do ar, terra, mar e lume, a vós fago esta chamada:
si é verdade que tendes máis poder que a humana xente,
eiquí e agora, facede cós espritos dos amigos que estan fóra,
participen con nós desta Queimada.
-(R)tocata-y-fuga.jpg)
Suscribirse a:
Entradas (Atom)